Dat was het thema van een wandeling op de Maat op 23 februari 1997 onder leiding van Fik Seymus. Ondertussen zijn we bijna 20 jaar en een zware valies levenswijsheid later. Na een lange tijd weg geweest te zijn, hebben Fik Seymus en Irene Van Driessche terug de handen in elkaar geslagen en organiseren ze een eerste lezing in het voetspoor van die ondertussen legendarisch geworden 'wandelingen op Maat’. Op de kruising van de winter en de lente observeren ze de ontluikende natuur en willen ze hun vaststellingen delen met de geïnteresseerde luisteraar.
De wilg, de insectenbloeier bij uitstek, lokt tijdens het voorjaar menig hommeltje en bijtje die na hun 'winterzit’ komen smullen van de overvloed aan stuifmeel. Madeliefjes, sneeuwklokjes, krokussen, sleutelbloemen en paardenbloemen ... ze passeren nu allemaal de revue. De volkskeuken maakt in de lente gretig gebruik van molsla - dat is het jonge loof van de paardenbloem - en van de prille bloedzuiverende brandnetels. De neuzen krullen als de vers gebakken kruidkoeken worden opgediend. Het recept hiervan vind je in de gratis brochure die je krijgt na de lezing. Tijdens de lezing worden ook linken gelegd met Nepal en zijn natuur, het land waar Fik vele jaren heeft gewoond. De opbrengst van deze lezing gaat naar Bikas, een Belgische vzw die zich inzet om de levenskwaliteit van de armste Nepalezen te verbeteren.
